หากคุณต้องแหงนหน้าขึ้นมองขณะเดินผ่านป่าในญี่ปุ่น
คุณอาจเห็น “คุมะดานะ” หรือ “หิ้งหมี” อยู่บนต้นไม้สูง เว็บสล็อต กิ่งก้านและใบที่แตกเป็นหย่อมๆ เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยหมีดำญี่ปุ่นเมื่อพวกมันปีนขึ้นไปสูงเพื่อหาผล นั่นเป็นเหตุผลที่การปีนต้นไม้ ไม่ได้ช่วยคุณจากหมีดำญี่ปุ่น
หมีเหล่านี้เป็นสายพันธุ์ย่อยของหมีดำเอเชีย ( Ursus thibetanus ) และพวกมันกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้พบเพียงสองเกาะเท่านั้น – ฮอนชูและชิโกกุ – อาจมีจำนวน น้อย กว่า10,000 ประมาณสองในสามของญี่ปุ่นเป็นป่า แต่ป่าพื้นเมืองส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยป่าที่มีการจัดการซึ่งไม่ต้อนรับหมี
การศึกษาใหม่พบว่าหมียังคงอยู่ในที่ที่สัตว์เป็น “วิศวกรระบบนิเวศน์” การปรากฏตัวของมันช่วยให้พืชออกผลมากขึ้น ผลิตเมล็ดได้มากขึ้น และเป็นเพราะชั้นวางหมีเหล่านั้น
Kazuaki Takahashi แห่งมหาวิทยาลัย Nagano ในญี่ปุ่นและเพื่อนร่วมงานได้ศึกษาผลกระทบของหมีดำต่อพืชในอุทยานแห่งชาติ Nagakura-yama ใกล้ Mount Asama ในจังหวัด Nagano ประเทศญี่ปุ่น พวกเขาจดจ่ออยู่กับต้นโอ๊กมองโกเลีย เพราะหมีชอบสะสมลูกโอ๊กของต้นไม้ในฤดูใบไม้ร่วง พวกเขาวัดความพร้อมใช้งานของแสงในพุ่มไม้ใต้ต้นไม้ที่มีชั้นวางหมีและอื่น ๆ ที่ไม่มีและวัดผลเนื้อที่ผลิตโดยพืชในท้องฟ้านั้น ผล การ ศึกษาของพวกเขาปรากฏ 24 กรกฎาคมใน PLOS ONE
ในกระโจมปิด ต้นไม้สองชนิดออกผล แต่ในช่องว่างนั้น เจ็ดสปีชีส์ก็ออกผล ไม้พุ่มหกชนิดออกผลในกระโจมปิด 10 สายพันธุ์มีผลเมื่อมีช่องว่าง พบผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันกับต้นเถาวัลย์ที่เป็นเนื้อไม้
นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่า “สภาพแสงดีขึ้นภายใต้ต้นไม้ที่มีหมีรบกวนและมีช่องว่างขนาดใหญ่” และ “การออกดอกของพืชผลเนื้อได้รับการอำนวยความสะดวกโดยการปรับปรุงสภาพแสง” พืชสร้างดอกไม้มากขึ้น ผลไม้มากขึ้นและ – ที่สำคัญที่สุด – เมล็ดมากขึ้นเป็นผล
การเพิ่มจำนวนดอกไม้บนต้นไม้ที่เติบโตใต้ชั้นหมีอาจช่วยแมลงผสมเกสร ทีมงานตั้งข้อสังเกต เนื่องจากความหนาแน่นของไม้ดอกที่มากขึ้นสามารถรองรับแมลงผสมเกสรจำนวนมาก เช่น ผึ้งหรือแมลงอื่นๆ
นักวิจัยกล่าวว่าการสร้างช่องว่างที่ปล่อยแสงและมีผลกระทบต่อสายพันธุ์อื่นในระบบนิเวศทำให้หมีมีคุณสมบัติเป็น
“วิศวกรระบบนิเวศน์” สิ่งเหล่านี้คือสปีชีส์ที่ “ปรับแต่งทรัพยากร (นอกเหนือจากตัวมันเอง) ทั้งทางตรงและทางอ้อมกับสปีชีส์อื่นโดยทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพร่างกายในวัสดุที่มีชีวิตหรือไม่มีชีวิต” บีเวอร์เป็นตัวอย่างที่คลาสสิก อื่นๆ ได้แก่ ช้างแอฟริกาและแบดเจอร์ แต่นี่คงเป็นหมีสายพันธุ์แรกที่ได้รับฉลาก
ฉันรู้ ยกเว้นสหรัฐอเมริกา สมาชิก G-8 ทั้งหมด (ซึ่งรวมถึงแคนาดา ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี ญี่ปุ่น รัสเซีย และสหราชอาณาจักร) ได้ลงนามในพิธีสารเกียวโต และสนธิสัญญาสหประชาชาติฉบับนี้กำหนดให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก อย่างไรก็ตาม การลดลงที่จำเป็นนั้นขึ้นอยู่กับแต่ละประเทศและมีขนาดเล็ก ซึ่งต่ำกว่าการปล่อยมลพิษในปี 1990 ของประเทศหนึ่งถึง 10 เปอร์เซ็นต์ และกำหนดเวลา: สี่จากปีต่อจากนี้
สหภาพยุโรปสัญญาว่าจะทำมากกว่านี้: ลดการปล่อยมลพิษ 20 เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าค่า 1990 ภายใน 12 ปีข้างหน้า สหภาพยุโรปยังเสนอให้ดำเนินการต่อไป – ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของสมาชิก 30% ต่ำกว่าค่า 1990 มูลค่า 1990 ภายในปี 2030 แต่ถ้าและเฉพาะในกรณีที่ประเทศอุตสาหกรรมอื่น ๆ (อ่านลุงแซม) ก็เช่นกัน จนถึงปัจจุบัน สหรัฐฯ ไม่ได้ให้คำมั่นว่าจะลดระดับลงแต่อย่างใด
Gimp อีกประการหนึ่งในก้าวย่างที่ประกาศของ G-8 ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ช้าลงคือวันที่สมมุติฐานที่กลุ่มนี้เสนอให้บรรลุการปล่อยมลพิษ – กลางศตวรรษ ยังไม่เร็วพอที่จะป้องกันการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศที่เลวร้ายได้อย่างน่าเชื่อถือ ตามรายงานของ คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลง สภาพภูมิอากาศ นักวิทยาศาสตร์กลุ่มนี้ในเดือนสิงหาคม ซึ่งได้ตรวจสอบข้อมูลเพื่อทำความเข้าใจว่าเราอาจมีห้องขยับเขยื้อนมากเพียงใดในตารางเวลาสำหรับการหยุดการทำลายล้าง แสดงให้เห็นว่าการฟื้นตัวของอัตราการปล่อยมลพิษจะต้องทำได้เร็วกว่ามาก ในความเป็นจริง ได้มีการกล่าวว่าการเติบโตของการปล่อยมลพิษจะต้องถูกระงับภายในทศวรรษหน้า และการปล่อยมลพิษที่ลดลงจริงจะต้องตามมาทันทีหลังจากนั้น
เครื่องหมายคำถามสำคัญอีกประการหนึ่งคือสิ่งที่เป้าหมายของ G-8 ในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงครึ่งหนึ่งมีความหมายว่าอย่างไร ตามที่พิธีสารเกียวโตกำหนด ปริมาณการปล่อยมลพิษลดลงเมื่อเทียบกับที่แต่ละประเทศเคยปล่อยในปี 1990 หรือไม่ หรือลดลงต่ำกว่าระดับการปล่อยมลพิษในปัจจุบันถึงร้อยละ 50 ซึ่งจะทำให้อัตราการเกิดมลพิษสูงขึ้นมากต่อไป?
โอ้ แล้วก็มีประเด็นที่จะจัดการกับการปล่อยมลพิษ ความหมายที่ไม่ได้ระบุของ G-8 คือการลดการปล่อยมลพิษที่เสนอจะครอบคลุมเฉพาะก๊าซเรือนกระจกที่ควบคุมภายใต้สนธิสัญญาเกียวโต (คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน ไนตรัสออกไซด์ ซัลเฟอร์เฮกซาฟลูออไรด์ ไฮโดรฟลูออโรคาร์บอน และเพอร์ฟลูออโรคาร์บอน) อย่างไรก็ตาม ควรใส่สารก่อมลพิษใดๆ ที่อาจก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนที่รุนแรงซึ่งปล่อยออกมาในปริมาณมาก เช่นไนโตรเจน ไตรฟลูออไรด์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตทีวีจอแบนและคอมพิวเตอร์ รายละเอียดเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจกที่ไม่ได้รับการควบคุมในปัจจุบันนี้ ซึ่งทำให้เกิดภาวะโลกร้อนได้ประมาณ 17,000 เท่าของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ปรากฏในบทความ 26 มิถุนายนในจดหมายวิจัยธรณีฟิสิกส์ เว็บสล็อต
