ชาวเลบานอนสมัยใหม่สืบเชื้อสายมาจากกลุ่มลิแวนต์โบราณ
DNA กำลังสร้างสถิติให้กับชาวคานาอันในสมัยโบราณเป็นครั้งแรกที่ สล็อตเว็บตรง นักวิทยาศาสตร์ได้ถอดรหัสคู่มือการใช้งานทางพันธุกรรมฉบับสมบูรณ์ของชาวคานาอัน นักวิจัยได้ระบุบรรพบุรุษของชาวคานาอันและค้นพบลูกหลานของพวกเขาซึ่งเป็นชาวเลบานอนสมัยใหม่
ผลลัพธ์ที่ได้รายงานออนไลน์ในวันที่ 27 กรกฎาคมในAmerican Journal of Human Geneticsให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เกี่ยวกับต้นกำเนิดและชะตากรรมของผู้คนซึ่งเรื่องราวส่วนใหญ่ได้รับการบอกเล่าผ่านบัญชีมือสองของคนรุ่นเดียวกัน
ชาวคานาอันปรากฏตัวในลิแวนต์ ซึ่งเป็นภูมิภาคทางตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เมื่อ 3,000 ถึง 4,000 ปีก่อน กลุ่มวัฒนธรรมนี้ ซึ่งก่อตั้งเครือข่ายการค้าและอาณานิคมที่กว้างขวางทั่วภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียน ได้ทิ้งบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรเพียงไม่กี่ฉบับ อาจเป็นเพราะพวกเขาเขียนบนกระดาษปาปิรัสแทนที่จะเป็นดินเหนียว ดังนั้นความรู้ส่วนใหญ่ของชาวคานาอันจึงมาจากเอกสารอียิปต์โบราณ ฮีบรู และกรีก
แต่ความสงสัยอยู่รายรอบบัญชีเหล่านั้น ประการหนึ่ง นักประวัติศาสตร์ชาวกรีกคิดว่าชาวคานาอันมีต้นกำเนิดมาจากอ่าวเปอร์เซีย ในขณะที่บันทึกทางโบราณคดีระบุว่าพวกเขามาจากชุมชนเกษตรกรรมที่ตั้งถิ่นฐานในลิแวนต์เมื่อ 10,000 ปีก่อน อีกประการหนึ่ง พระคัมภีร์เดิมกล่าวถึงการทำลายล้างชุมชนชาวคานาอัน แต่บางเมืองของพวกเขา เช่น เมืองไซดอนในเลบานอน ดูเหมือนจะมีผู้คนอาศัยอยู่อย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน
นักวิจัยได้สร้างจีโนมของซากดึกดำบรรพ์อายุ 3,700 ปี
ของชาวคานาอัน 5 คนที่ขุดพบในเมืองไซดอนขึ้นใหม่ การเปรียบเทียบจีโนมเหล่านี้กับจีโนมของชาวยูเรเชียนโบราณอื่น ๆ บ่งชี้ว่าบรรพบุรุษของชาวคานาอันถูกแบ่งประมาณ 50-50 ระหว่างชาวนายุคแรกที่ตั้งรกรากลิแวนต์และผู้อพยพเชื้อสายอิหร่านที่มาถึงภายหลังระหว่าง 6,600 ถึง 3,550 ปีก่อน
Iosif Lazaridis นักพันธุศาสตร์จาก Harvard Medical School ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษากล่าวว่า “คุณจำเป็นต้องอพยพเป็นจำนวนมากสำหรับประชากรประมาณครึ่งหนึ่งเพื่อแทนที่ด้วยประชากรที่เกี่ยวข้องกับอิหร่านที่เข้ามาแทนที่ “นี่คงเป็นเหตุการณ์สำคัญบางอย่างในประวัติศาสตร์ของตะวันออกใกล้” ความเป็นไปได้ประการหนึ่งคือการแพร่กระจายของจักรวรรดิอัคคาเดียน ซึ่งควบคุมภูมิภาคตั้งแต่ลิแวนต์ไปจนถึงอิหร่านเมื่อ 4,400 ถึง 4,200 ปีก่อน ความเชื่อมโยงดังกล่าวอาจนำเสนอโอกาสในการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างประชากรที่อยู่ห่างไกลเหล่านี้
นักวิจัยยังระบุด้วยว่าคนเลบานอนสมัยใหม่สามารถระบุได้ว่าบรรพบุรุษของพวกเขามาจากชาวคานาอันประมาณ 93 เปอร์เซ็นต์ อีก 7 เปอร์เซ็นต์มาจากชาวยูเรเซียนที่อาจมาถึงลิแวนต์เมื่อ 3,700 ถึง 2,200 ปีก่อน ผู้เขียนร่วมการศึกษา Chris Tyler-Smith นักพันธุศาสตร์ที่ Wellcome Trust Sanger Institute ในเมือง Hinxton ประเทศอังกฤษ รู้สึกประหลาดใจที่มรดกของชาวคานาอันมีอิทธิพลต่อ DNA ของชาวเลบานอนสมัยใหม่มากเพียงใด เขาบอกว่าเขาคาดว่าจะเห็นแหล่งรวมยีนที่ผสมกันมากขึ้น เนื่องจากมีประชากรจำนวนมากได้ข้ามผ่านลิแวนต์ในช่วงสองสามพันปีที่ผ่านมา
การศึกษานี้เพียงอย่างเดียวอาจไม่สามารถวาดภาพที่สมบูรณ์ของเชื้อสายคานาอันได้ Aaron Burke นักโบราณคดีที่ UCLA กล่าว เพราะนักวิจัยได้ตรวจสอบจีโนมของชาวคานาอันเพียงห้าคนเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ข้อมูลทางพันธุกรรมของ Canaanite ในการศึกษาได้ให้ “ภาพรวมของประวัติศาสตร์ในพื้นที่” Lazaridis กล่าว การระบุว่าประชากรใดบ้างที่ปลูกในเชื้อสายคานาอัน — และเมื่อใด — สามารถช่วยติดตามความเคลื่อนไหวทางประวัติศาสตร์ของผู้คนทั่วทั้งตะวันออกใกล้ ด้วยการวิเคราะห์ดีเอ็นเอของคนในสมัยโบราณอย่างเพียงพอ Lazaridis กล่าวว่า “ฉันคิดว่าจะเป็นไปได้ที่จะสร้างไทม์ไลน์ทั้งหมดของสิ่งที่เกิดขึ้นในเลบานอนและส่วนอื่น ๆ ของโลกขึ้นมาใหม่”
ภาพสมองของคนที่มีสุขภาพดีเผยให้เห็นว่าโล่ A-beta เป็นเรื่องปกติ แม้แต่ในคนที่ไม่มีภาวะสมองเสื่อม Li-Huei Tsai นักประสาทวิทยาจาก MIT กล่าวว่าหนูที่สร้าง A-beta จำนวนมากมีปัญหาด้านความจำ แต่เซลล์ประสาทของพวกมันไม่ตาย “บทบาทของ A-beta ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก” เธอกล่าว บางคนคิดว่าระดับโปรตีนที่สูงอาจขัดขวางการสื่อสารของเซลล์ประสาท บางคนคิดว่ามวลรวมขนาดเล็ก แทนที่จะเป็นกอขนาดใหญ่ เป็นพิษต่อเซลล์
ความยากลำบากส่วนหนึ่งในการถอดรหัสบทบาทของ A-beta ในโรคอัลไซเมอร์ก็คือไม่มีใครแน่ใจว่าหน้าที่ของโปรตีนในแต่ละวันคืออะไร นั่นเป็นความจริงของ alpha-synuclein ซึ่งเป็นโปรตีนที่สร้างกระจุกที่เรียกว่าร่างกายของ Lewy ในเซลล์สมองของผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสัน และของ Huntingtin ซึ่งเป็นโปรตีนที่แสดงให้เห็นว่าเป็นสาเหตุของโรคฮันติงตัน Alpha-synuclein, A-beta และพรีออนโปรตีน PrP อาจไม่ได้ว่างงาน แต่นักวิทยาศาสตร์ยังไม่ได้กำหนดบทบาทของพวกเขา
บนพื้นผิว โปรตีนเหล่านี้ เช่นเดียวกับโปรตีนสองชนิด (TDP-43 และ superoxide dismutase หรือ SOD1) ที่เกี่ยวข้องกับ ALS ไม่มีอะไรเหมือนกัน Mark Goldberg ผู้อำนวยการ HopeCenter for Neurological Disorders ที่ WashingtonUniversity ใน St. Louis กล่าว ลำดับของกรดอะมิโนที่ประกอบเป็นโปรตีนไม่เหมือนกัน และรูปร่างปกติของโปรตีนก็ไม่เหมือนกัน โปรตีนที่ฆ่าเซลล์ประสาทอาจทำงานแตกต่างออกไปเช่นกัน แต่พวกมันทั้งหมดก็เสียหายในลักษณะเดียวกัน โดยบิดจากโมเลกุลที่หลวมและยืดหยุ่นให้กลายเป็นก้อนแข็งและเหนียวที่เรียกว่าแผ่นจีบแบบเบตา สล็อตเว็บตรง
